Zdarza się, że suma gwarancyjna ubezpieczenia nie pokrywa szkody w całości.
Jednym z pierwszych w Polsce przypadków zastosowania ustawy o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych była sprawa funkcjonariusza starostwa w Ostródzie, pozwanego przez prokuraturę w procesie cywilnym o zapłatę ponad 45 tys. zł odszkodowania z odsetkami za podjęcie w 2011 r. niezgodnej z prawem decyzji budowlanej. Ostatecznie sąd oddalił powództwo prokuratury. Starosta ostródzki zobowiązał jednak, jak czytamy w Gazecie Prawnej, wszystkich podległych pracowników do szczegółowego przestrzegania procedur i ubezpieczenia się od odpowiedzialności cywilnej za błędne decyzje.
Zakres odpowiedzialności majątkowej funkcjonariusza określa ściśle ustawa.
W terminie 14 dni od dnia wypłaty odszkodowania za szkodę kierownik podmiotu odpowiedzialnego, który wypłacił odszkodowanie albo kierownik jednostki organizacyjnej podmiotu odpowiedzialnego, która wypłaciła odszkodowanie, składa do prokuratora okręgowego wniosek o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego. W przypadku stwierdzenia istnienia podstaw do wytoczenia przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu powództwa prokurator przed jego wytoczeniem wzywa na piśmie funkcjonariusza publicznego do dobrowolnego spełnienia świadczenia w określonym terminie (nie krótszym jednak niż 7 dni od dnia otrzymania wezwania), a po bezskutecznym upływie tego terminu wytacza powództwo.
Funkcjonariusz publiczny ponosi odpowiedzialność do kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia (obejmuje ono również przysługujące mu uposażenie). Jeżeli dopuścił się działania lub zaniechania z winy umyślnej, odpowiada on do wysokości odszkodowania, które nie może przewyższać kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia. Wymiar wynagrodzenia ustala się na dzień działania lub na koniec okresu zaniechania, które spowodował rażące naruszenie prawa. W przypadku gdy wynagrodzenie może być określone w różnej wysokości, przyjmuje się wysokość najwyższą. Jeżeli powyższy sposób ustalenie wynagrodzenia nie jest możliwy, wynagrodzenie przysługujące funkcjonariuszowi publicznemu określa się na dzień stwierdzenia rażącego naruszenia. Jeżeli w tym dniu osobie odpowiedzialnej nie przysługuje już wynagrodzenie, jego wysokość określa się na ostatni dzień, w którym przysługiwało.
Jeżeli kilku funkcjonariuszy publicznych dopuściło się działania lub zaniechania każdy z nich ponosi odpowiedzialność (do kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia) stosownie do przyczynienia się do rażącego naruszenia prawa i stopnia winy. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie stopnia winy i przyczynienia się poszczególnych funkcjonariuszy publicznych do rażącego naruszenia prawa, odpowiadają oni w częściach równych. W przypadku winy umyślnej odpowiadają solidarnie.
Podstawa prawna Ustawa z dnia 20 stycznia 2011r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa.