nowelizacja ustawy ubezpieczenie oc zawodowe

Odpowiedzialność majątkowa funkcjonariusza – wysokość odszkodowania

Zdarza się, że suma gwarancyjna ubezpieczenia nie pokrywa szkody w całości.

Jednym z pierwszych w Polsce przypadków zastosowania ustawy o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych była sprawa funkcjonariusza starostwa w Ostródzie, pozwanego przez prokuraturę w procesie cywilnym o zapłatę ponad 45 tys. zł odszkodowania z odsetkami za podjęcie w 2011 r. niezgodnej z prawem decyzji budowlanej. Ostatecznie sąd oddalił powództwo prokuratury. Starosta ostródzki zobowiązał jednak, jak czytamy w Gazecie Prawnej, wszystkich podległych pracowników do szczegółowego przestrzegania procedur i ubezpieczenia się od odpowiedzialności cywilnej za błędne decyzje.

Zakres odpowiedzialności majątkowej funkcjonariusza określa ściśle ustawa.

W terminie  14 dni  od  dnia  wypłaty  odszkodowania za szkodę kierownik podmiotu odpowiedzialnego, który wypłacił odszkodowanie albo kierownik jednostki organizacyjnej podmiotu odpowiedzialnego, która wypłaciła odszkodowanie,  składa  do  prokuratora  okręgowego wniosek o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego. W przypadku   stwierdzenia  istnienia  podstaw  do  wytoczenia  przeciwko funkcjonariuszowi  publicznemu  powództwa prokurator przed jego wytoczeniem wzywa na piśmie funkcjonariusza   publicznego do dobrowolnego  spełnienia  świadczenia  w określonym terminie (nie  krótszym  jednak niż  7 dni  od  dnia  otrzymania  wezwania), a po  bezskutecznym  upływie  tego  terminu wytacza powództwo.

Funkcjonariusz publiczny ponosi odpowiedzialność do kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia (obejmuje ono również przysługujące mu uposażenie). Jeżeli dopuścił  się  działania  lub  zaniechania z winy umyślnej,  odpowiada  on  do  wysokości odszkodowania, które nie może przewyższać kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia. Wymiar wynagrodzenia ustala się na dzień działania lub na koniec okresu zaniechania, które spowodował rażące naruszenie prawa. W przypadku  gdy  wynagrodzenie może być określone w różnej wysokości, przyjmuje się wysokość  najwyższą. Jeżeli powyższy sposób ustalenie wynagrodzenia nie jest możliwy, wynagrodzenie przysługujące funkcjonariuszowi publicznemu określa się na dzień stwierdzenia rażącego naruszenia. Jeżeli w tym dniu osobie odpowiedzialnej nie przysługuje już wynagrodzenie, jego wysokość określa się na ostatni dzień, w którym przysługiwało.

Jeżeli   kilku   funkcjonariuszy   publicznych   dopuściło   się   działania   lub zaniechania każdy  z nich ponosi  odpowiedzialność (do kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia) stosownie do przyczynienia się do rażącego naruszenia prawa i stopnia winy. Jeżeli nie  jest  możliwe  ustalenie  stopnia  winy  i przyczynienia się poszczególnych funkcjonariuszy publicznych do rażącego naruszenia prawa, odpowiadają  oni w częściach równych. W przypadku winy umyślnej odpowiadają  solidarnie.

Podstawa prawna Ustawa z dnia 20 stycznia 2011r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa.

 

NASTĘPNY