ubezpieczenie domu ubezpieczenie mieszkania

Ubezpieczenie domu lub mieszkania. Co należy wiedzieć?

O czym należy wiedzieć ubezpieczając dom lub mieszkanie?

Ubezpieczenie domu lub mieszkania szczegółowo określa zakres ochrony oraz odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń. Oznacza to, że zawierając umowę, zgadzamy się na to, jakie elementy (np. mury, meble czy elementy szklane) będą objęte ubezpieczeniem oraz do jakiej sumy Ubezpieczyciel wypłaci ewentualne odszkodowanie. Warunkiem dobrze podjętej decyzji jest zatem świadomość potrzeb w zakresie ochrony domu lub mieszkania, uwzględniając nasze specyficzne nawyki użytkowania. Źle skonstruowane ubezpieczenie może skutkować odmową wypłaty odszkodowania.

Poniżej kilka przykładów niefrasobliwych umów ubezpieczenia domu lub mieszkania, które skutkują niedostatecznym świadczeniem odszkodowawczym.

Brak ubezpieczenia murów domu/mieszkania

Wyobraźmy sobie wybuch butli z gazem w naszym domu. Eksplozja niszczy budynek tak, że nie nadaje się on do zamieszkania. Jeżeli wykupiliśmy polisę ubezpieczeniową jedynie z zakresem ubezpieczenia ruchomości domowych, a nie ubezpieczyliśmy tzw. murów, Ubezpieczyciel wypłaci odszkodowanie jedynie za zniszczone wyposażenie.

Brak ubezpieczenia stałych elementów mieszkania

Na skutek zalania uszkodzone zostały ściany, podłogi oraz zabudowane na stałe meble. Jeżeli nasza polisa nie zawierała ubezpieczonych stałych elementów, Ubezpieczyciel odmówi wypłaty odszkodowania.

Zbyt niska suma ubezpieczenia

Zdarza się, że ze względów oszczędnościowych, przy zawieraniu umowy ubezpieczenia zaniżamy wartość mieszkania oraz znajdującego się wewnątrz wyposażenia. Oznacza to, że w przypadku wystąpienia szkody świadczenie, wypłacone przez zakład ubezpieczeń nie pokryje strat w całości.

Ubezpieczenie starego domu po remoncie generalnym w wartości rzeczywistej

Przy wypłacie odszkodowania z polisy, w której suma ubezpieczenia domu wyrażona była w wartości rzeczywistej, Ubezpieczyciel wartość szkody umniejszy o stopień zużycia technicznego (utratę wartości). Warto zatem pamiętać, że jeżeli dom przeszedł remont generalny (wymiana dachu, stolarki okiennej, instalacji), to przeważnie możemy  ubezpieczyć go w wartości nowej.  Warto poinformować o tym fakcie Ubezpieczyciela.

Brak ubezpieczenia szklanych elementów od stłuczenia

Brak ubezpieczenia szklanych elementów od stłuczenia oznacza, że jeśli w wyniku nieuwagi stłuczemy szybę, płytki lub płytę indukcyjną, zakład ubezpieczeń nie wypłaci odszkodowania. Świadczenie otrzymamy tylko wówczas, gdy uszkodzenie elementów szklanych będzie następstwem zdarzeń losowych.

Brak ubezpieczenia ogrodzenia przy ubezpieczeniu domu jednorodzinnego

Jeżeli w wyniku silnego wiatru, na ogrodzenie upadnie drzewo i je uszkodzi, Ubezpieczyciel wypłaci odszkodowanie tylko, jeśli nasza polisa będzie zawierała ubezpieczenie ogrodzenia. Warto wiedzieć, że ubezpieczenie domu nie obejmuje ogrodzenia, nawierzchni chodników oraz coraz częściej montowanych  przydomowych oczyszczalni ścieków. Objęcie ochroną tych elementów wymaga dodatkowego uwzględnienia ich w umowie ubezpieczeniowej.

Brak ubezpieczenia OC w życiu prywatnym lub zbyt niska suma ubezpieczenia

Częsta praktyką jest jednoczesne zawieranie, przy okazji ubezpieczenia domu lub mieszkania, ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej w życiu prywatnym. Istotne jest zawarcie tego rodzaju ubezpieczenia z sumą minimum 100.000 zł. Nie warto wybierać niższych sum. Wyobraźmy sobie sytuację, w której w wyniku zaprószenia ognia spaleniu ulega nie tylko nasze mieszkanie, ale również mieszkania sąsiadów. Każdy z nich będzie miał prawo rościć od nas odszkodowanie. Nawet jeśli poszkodowani sąsiedzi otrzymają odszkodowanie ze swoich polis, ich Ubezpieczyciel będzie mógł skorzystać z prawa regresu. Oznacza to, że zwróci się do nas, jako faktycznego sprawcy szkody z żądaniem zwrotu wypłaconych poszkodowanym świadczeń.

Dobrym rozwiązaniem jest rozszerzenie ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej o klauzulę terytorialną. Sprawia ona,  że jeśli na przykład stłuczemy perfumy, będąc w drogim butiku za granicą, to Ubezpieczyciel pokryje koszty ewentualnych roszczeń. Jeśli często podróżujemy, warto również rozszerzyć naszą polisę o szkody w mieniu najmowanym.

Brak wznowienia polisy w terminie

Terminowe wznawianie polisy jest niezwykle ważne. Umowę ubezpieczenia wznawiamy najpóźniej w ostatnim dniu ochrony poprzedniej polisy. Wystarczy jeden dzień przerwy, w którym nieszczęśliwie będzie miała miejsce szkoda, aby Ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania. Szkoda musi bowiem mieć miejsce w zgodnym z  polisą okresie objętym ochroną.

Skontaktuj się z nami, pomożemy w doborze ubezpieczenia dopasowanego do Twoich potrzeb i będziemy pilnować abyś zawsze na czas wznowił swoje ubezpieczenie.

 

NASTĘPNY

rażące niedbalstwo szkoda ubezpieczeniowa odszkodowanie ubezpieczenie oc

Rażące niedbalstwo

Rażące niedbalstwo – jak należy je rozumieć?

Polski system prawny nie definiuje tego zjawiska. Jednak  mamy z nim do czynienia wtedy, gdy przewidzenie przez sprawcę skutków swojego działania (np. nieprzestrzegania przepisów) nie jest niczym nadzwyczajnym.

Rażące niedbalstwo oznacza również nierozumienie tego, co wszyscy rozumieją (nimia negligentia id est non intellegere quod omnes intellegunt). To także niezachowanie minimalnych, podstawowych zasad prawidłowego zachowania się w danej sytuacji. O przypisaniu winy w tej postaci decyduje zachowanie się w określonej sytuacji w sposób odbiegający od miernika staranności minimalnej. Dość celnie istotę ujął prof. Witold Czachórski, który stwierdził, że rażące niedbalstwo to niezachowanie staranności, jakiej można wymagać od osób najmniej nawet rozgarniętych.

Jakim zatem „niedbalstwem” będzie niezastosowanie się do obowiązującego przepisu przez specjalistę w danej dziedzinie? Czy nie wydaje się uprawnionym twierdzenie, że ubezpieczyciel taki przypadek niedbalstwa zakwalifikuje jako „rażące”?

Co zatem można uczynić, aby zminimalizować skutki popełnionego błędu, szczególnie, kiedy może być on zakwalifikowany jako rażące niedbalstwo?

Na pewno należy dbać o aktualizację swojej wiedzy. Nic jednak nie zastąpi ubezpieczenia tego ryzyka. Standardowe oferty zakładów ubezpieczeń ograniczają się do wymagań opisanych w Rozporządzeniu Ministra Finansów.

Sam musisz zadbać o uzyskanie rozszerzenia Twojego ubezpieczenia o klauzulę wykupienia prawa zakładu ubezpieczeń do regresu w wyniku wypłacenia odszkodowania z przyczyny „rażącego niedbalstwa”.

 

NASTĘPNY

ubezpieczenie nnw szkolne, ubezpieczenie dla dzieci, ubezpieczenie do szkoły, ubezpieczenie studenta, ubezpieczenie przedszkole, ubezpieczenie żłobek

Jeśli masz wybór, wybierz najlepiej!

Coraz większa świadomość rodziców w zakresie niebezpieczeństw, zagrażających zdrowiu i życiu dzieci w szkole i w czasie pozalekcyjnym, znajduje odzwierciedlenie w zwiększonej potrzebie zapewnienia ochrony przed skutkami ewentualnych wypadków. Dzięki akcji informacyjnej, w którą włączyło się m.in. MEN oraz Rzecznik Finansowy rodzice uzyskali większą jasność w kwestii ubezpieczeń dla swoich dzieci. Przede wszystkim jednoznacznie określono ubezpieczenie NNW szkolne jako nieobowiązkowe oraz zwrócono uwagę na konieczność większego zaangażowania rodziców w wybór dobrego produktu ubezpieczeniowego.

Do tej pory…

Do tej pory rodzice nie wnikali w zapisy ogólnych warunków umowy ubezpieczeniowej oraz w fakt, czy szkoła wybrała najlepszą ofertę dla uczniów. Opłacano na początku roku określone, niewysokie składki na ubezpieczenie. Zwiększone zainteresowanie pojawiało się wówczas, gdy dochodziło do wypłaty odszkodowania. Okazywało się na przykład, że za wybity ząb ubezpieczyciel wypłacał świadczenie w wysokości 35 zł lub w ogóle nie wypłacał świadczenia, bowiem okoliczności wypadku nie wchodziły w zakres wykupionej ochrony ubezpieczeniowej. Dlaczego zatem szkoły decydowały się na wybór taniego, niskiej jakości produktu ubezpieczeniowego? Odpowiedzią może być stosowana powszechnie praktyka gratyfikacji finansowych lub materialnych dla szkoły w zamian za wybór określonego ubezpieczyciela. Istniało duże prawdopodobieństwo, że szkoła zamiast kierować się przy zakupie ubezpieczenia grupowego dla uczniów jakością ochrony ubezpieczeniowej, większą uwagę zwracała na atrakcyjność darowizny. Oczywiście wsparcie dla placówki szkolnej zawsze jest pożądane ale nie może ono dokonywać się kosztem rodziców ubezpieczonych uczniów.

Zmiany

Od 2016 roku budząca etyczne wątpliwości praktyka finansowania szkół jest prawnie zabroniona. Ponadto Ustawodawca nałożył na szkołę, która decyduje się na wybór oferty grupowego ubezpieczenia NNW dla swoich uczniów obowiązek poinformowania rodziców o dobrowolności ubezpieczenia, o zakresie proponowanej oferty oraz jej sumie gwarancyjnej a także o alternatywnych ofertach istniejących na rynku. Chodzi o to, aby rodzice zgadzając się na wybraną przez szkołę ofertę, mieli pełną świadomość podjętej decyzji.

Wybierzmy najkorzystniejsze rozwiązania

Jeśli jednak zaproponowane przez szkołę ubezpieczenie nie odpowiada naszym potrzebom, możemy zasugerować szkole i rodzicom lepiej dostosowaną grupową polisę NNW lub wykupić indywidualną ochronę dla naszego dziecka. Mając wolny wybór, nie jesteśmy skazani na cudze decyzje. Dlatego wybierajmy propozycje najlepiej dostosowane do naszych potrzeb. Dostępne na rynku polisy NNW dla dzieci są przeważnie elastyczne, umożliwiając dowolny wybór zakresu ochrony oraz sumy gwarancyjnej. Co ważne polisa NNW nie musi ograniczać się wyłącznie do czasu, który dziecko spędza w szkole. Możemy na przykład wybrać ubezpieczenie, obejmujące dziecko ochroną całoroczną, przez 24 godziny na dobę (w szkole, w podróży, na zajęciach pozalekcyjnych) nie tylko od następstw nieszczęśliwych wypadków ale także chorób. Taka optymalna konstrukcja ubezpieczenia wyklucza sytuacje, w których ochrona ubezpieczeniowa dla dziecka, które doznało urazu szkolnego wygasa z końcem zajęć szkolnych a stan poszkodowanego dalej generuje wysokie koszty. Warto zatem rozważyć, które ubezpieczenie będzie dla nas optymalne. Ponieważ dostępne na rynku ubezpieczenia można dowolnie rozszerzać o dodatkowe klauzule, wybierając właściwą ofertę, zwróćmy uwagę na to, czy zawiera ona opcje dodatkowe (np. telemedycynę czy assistance), jaka jest wysokość kwoty za 1% trwałego uszczerbku oraz czy ubezpieczenie pokryje koszty:

  • leczenia w wyniku wypadku,
  • pobyt w szpitalu na skutek choroby lub w razie nieszczęśliwego wypadku,
  • wystąpienia ciężkich chorób,
  • pogryzienia przez psa, użądlenia przez pszczołę, osę, wykrycia kleszcza,
  • diagnozy ciężkich chorób,
  • zdiagnozowania sepsy,
  • tragicznych wypadków skutkujących śmiercią dziecka lub rodzica,
  • zakupu leków, opatrunków czy kołnierza ortopedycznego.

Pamiętajmy, aby zawsze zapoznać się z Ogólnymi Warunkami Umowy (OWU) i zawartymi w nich wyłączeniami odpowiedzialności ubezpieczyciela. W przypadku wątpliwości pytajmy ekspertów.

 

NASTĘPNY

ubezpieczenie nnw szkolne, ubezpieczenie dla dzieci, ubezpieczenie do szkoły, ubezpieczenie studenta, ubezpieczenie przedszkole, ubezpieczenie żłobek

Wypadki w szkole. Jak postępować?

Niestety wypadki w szkole zdarzają się często, stając się przykrą powszechnością. Stan ten wynika z jednej strony z dziecięcej żywiołowości i braku roztropności a z drugiej strony może być konsekwencją niewłaściwych rozwiązań organizacyjnych i technicznych placówki szkolnej.

Jak prawo definiuje wypadki szkolne?

W terminologii prawnej wypadki szkolne dzielą się na trzy grupy. Pierwsza z nich to wypadki lekkie, a więc nieznaczne uszkodzenia ciała (stłuczenia, powierzchowne zadrapania i rany). Druga grupa obejmuje wypadki ciężkie, a więc takie w wyniku których nastąpiło poważne uszkodzenie ciała (utrata mowy, wzroku, słuchu, zdolności prokreacyjnej, złamanie kości, skręcenie) oraz utrata zdrowia, uniemożliwiająca podstawowe funkcjonowanie organizmu. Skutkiem ciężkiego wypadku są również choroby nieuleczalne, zagrażające życiu, urazy psychiczne, zniekształcenia i zeszpecenia ciała. Ostatnia grupa wypadków to wypadki śmiertelne, czyli takie w wyniku których nastąpiła śmierć w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy licząc od dnia zdarzenia.

Kiedy najwięcej wypadków?

Statystki Systemu Informacji Oświatowej mówią, że na przełomie 2015/2016 roku doszło do około 60 tysięcy wypadków¹. Najwięcej zdarzyło ich się w szkole podstawowej i gimnazjum. Najczęściej wypadki mają miejsce podczas lekcji wychowania fizycznego oraz na przerwach międzylekcyjnych a także w niewielkim procencie podczas szkolnych wycieczek. Co ciekawe liczba ta wzrasta w okresie wiosennym prawie o 30%. Najmniej wypadków ma miejsce w listopadzie i lutym².

Jakie są najczęstsze urazy szkolne?

W pierwszej kolejności są to zwichnięcia i skręcenia (około 35%), następnie złamania kończyn (około 25%), stłuczenia i zmiażdżenia (około 20%), w mniejszych ilościach zdarzają się naszym dzieciom rany zewnętrzne, rozerwania (około 9%) oraz urazy wewnętrzne (około 2,5%). Zupełnie sporadycznie dochodzi w szkole do oparzeń, utraty części ciała, ciężkich złamań oraz zatruć. Zdarzają się również wypadki śmiertelne³.

Co zrobić?

Nie jesteśmy w stanie wyeliminować wypadków szkolnych, bowiem nawet gdybyśmy bardzo dobrze zorganizowali przestrzeń szkolną, to i tak pozostaje dość niepokorny czynnik ludzki. Możemy rozmawiać z dziećmi na temat właściwych zachowań i ćwiczyć ich wyobraźnię przyczynowo-skutkową. Możemy również zwrócić uwagę na kompetencje nauczycieli w zakresie właściwej opieki nad dziećmi. Gdy jednak naszemu dziecko zdarzy się wypadek w szkole lub podczas zajęć pozaszkolnych organizowanych przez nauczycieli postępujmy zgodnie z procedurami.

Jakie obowiązki ma szkoła?

Podstawowym obowiązkiem w sytuacji wypadku jest natychmiastowe udzielenie poszkodowanemu dziecku pierwszej pomocy. Następnie szkoła powinna zawiadomić o zdarzeniu:

  • rodziców (opiekunów),
  • pracownika służby bezpieczeństwa i higieny pracy,
  • społecznego inspektora pracy,
  • organ prowadzący szkołę lub placówkę,
  • radę rodziców.

Jeśli wypadek miał charakter ciężki, zbiorowy czy śmiertelny dyrektor szkoły powinien w dalszej kolejności powiadomić prokuratora i kuratora oświaty. W przypadku zatrucia szkoła powiadamia także inspektora sanitarnego. Każdy niepokojący uraz jest podstawą do wezwania pogotowia i zapewnienia uczniowi opieki w drodze do szpitala. Jeśli natomiast wypadek miał charakter lekki, po udzieleniu pierwszej pomocy, należy ustalić czy konieczne jest wezwanie pogotowia i zwolnienie ucznia z lekcji. Ponadto obowiązkiem szkoły jest odnotowanie każdego wypadku w dzienniku – daty, godziny, miejsca, okoliczności zdarzenia oraz godziny powiadomienia rodziców.Gdy wypadek powstał na skutek niesprawnych urządzeń czy pomieszczeń, dyrektor jest zobligowany do zabezpieczenia ich do czasu oględzin. Przy wypadkach ciężkich i śmiertelnych dyrektor powołuje zespół powypadkowy, który sporządza protokół w trzech egzemplarzach. Jeden z egzemplarzy otrzymują rodzice poszkodowanego dziecka i w przypadku zastrzeżeń, mają 7 dni na odwołanie się od jego zapisów.

Odszkodowanie

Uczniowi, który uległ wypadkowi w szkole przepisy kodeksu cywilnego gwarantują zadośćuczynienie za krzywdę, rentę w przypadku całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy, zwrot kosztów za leczenie i dojazdy do placówek medycznych. Jeśli uczeń w wypadku szkolnym poniósł śmierć, jego rodzina może uzyskać zadośćuczynienie za krzywdę, zwrot kosztów pogrzebu oraz odszkodowania, jeśli w wyniku śmierci dziecka pogorszyła się sytuacja życiowa rodziny. Uczeń ubezpieczony polisą NNW grupową szkolną lub indywidualną otrzymuje również odszkodowanie. Duże znaczenie ma wówczas jakość zakupionego ubezpieczenia. Pamiętajmy, aby zapoznać się z warunkami umowy ubezpieczenia, które zawarła szkoła. Jeśli jest ono niewystarczające (a bywa tak powszechnie) proponujemy indywidualną polisę dla naszego dziecka. Da ona nam zdecydowanie większe poczucie pewności, że świadczenie odszkodowawcze pokryje koszty związane z wypadkiem szkolnym.

 

¹,³ Raport Wypadki w szkołach i placówkach w roku szkolnym 2015/2016 wg SIO stan na 30.09.2016 r., https://cie.men.gov.pl
² Raport Ergo Hestia o bezpieczeństwie dzieci, http://media.ergohestia.pl

 

NASTĘPNY

rażące niedbalstwo szkoda ubezpieczeniowa odszkodowanie ubezpieczenie oc

Rażące niedbalstwo

Rażące niedbalstwo – jak należy je rozumieć?

Polski system prawny nie definiuje tego zjawiska. Jednak  mamy z nim do czynienia wtedy, gdy przewidzenie przez sprawcę skutków swojego działania (np. nieprzestrzegania przepisów) nie jest niczym nadzwyczajnym.

Rażące niedbalstwo oznacza również nierozumienie tego, co wszyscy rozumieją (nimia negligentia id est non intellegere quod omnes intellegunt). To także niezachowanie minimalnych, podstawowych zasad prawidłowego zachowania się w danej sytuacji. O przypisaniu winy w tej postaci decyduje zachowanie się w określonej sytuacji w sposób odbiegający od miernika staranności minimalnej. Dość celnie istotę ujął prof. Witold Czachórski, który stwierdził, że rażące niedbalstwo to niezachowanie staranności, jakiej można wymagać od osób najmniej nawet rozgarniętych.

Jakim zatem „niedbalstwem” będzie niezastosowanie się do obowiązującego przepisu przez specjalistę w danej dziedzinie? Czy nie wydaje się uprawnionym twierdzenie, że ubezpieczyciel taki przypadek niedbalstwa zakwalifikuje jako „rażące”?

Co zatem można uczynić, aby zminimalizować skutki popełnionego błędu, szczególnie, kiedy może być on zakwalifikowany jako rażące niedbalstwo?

Na pewno należy dbać o aktualizację swojej wiedzy. Nic jednak nie zastąpi ubezpieczenia tego ryzyka. Standardowe oferty zakładów ubezpieczeń ograniczają się do wymagań opisanych w Rozporządzeniu Ministra Finansów.

Sam musisz zadbać o uzyskanie rozszerzenia Twojego ubezpieczenia o klauzulę wykupienia prawa zakładu ubezpieczeń do regresu w wyniku wypłacenia odszkodowania z przyczyny „rażącego niedbalstwa”.

 

NASTĘPNY

rażące niedbalstwo szkoda ubezpieczeniowa odszkodowanie ubezpieczenie oc

Rażące niedbalstwo

Rażące niedbalstwo – jak należy je rozumieć?

Polski system prawny nie definiuje tego zjawiska. Jednak  mamy z nim do czynienia wtedy, gdy przewidzenie przez sprawcę skutków swojego działania (np. nieprzestrzegania przepisów) nie jest niczym nadzwyczajnym.

Rażące niedbalstwo oznacza również nierozumienie tego, co wszyscy rozumieją (nimia negligentia id est non intellegere quod omnes intellegunt). To także niezachowanie minimalnych, podstawowych zasad prawidłowego zachowania się w danej sytuacji. O przypisaniu winy w tej postaci decyduje zachowanie się w określonej sytuacji w sposób odbiegający od miernika staranności minimalnej. Dość celnie istotę ujął prof. Witold Czachórski, który stwierdził, że rażące niedbalstwo to niezachowanie staranności, jakiej można wymagać od osób najmniej nawet rozgarniętych.

Jakim zatem „niedbalstwem” będzie niezastosowanie się do obowiązującego przepisu przez specjalistę w danej dziedzinie? Czy nie wydaje się uprawnionym twierdzenie, że ubezpieczyciel taki przypadek niedbalstwa zakwalifikuje jako „rażące”?

Co zatem można uczynić, aby zminimalizować skutki popełnionego błędu, szczególnie, kiedy może być on zakwalifikowany jako rażące niedbalstwo?

Na pewno należy dbać o aktualizację swojej wiedzy. Nic jednak nie zastąpi ubezpieczenia tego ryzyka. Standardowe oferty zakładów ubezpieczeń ograniczają się do wymagań opisanych w Rozporządzeniu Ministra Finansów.

Sam musisz zadbać o uzyskanie rozszerzenia Twojego ubezpieczenia o klauzulę wykupienia prawa zakładu ubezpieczeń do regresu w wyniku wypłacenia odszkodowania z przyczyny „rażącego niedbalstwa”.

NASTĘPNY

ubezpieczenie turystyczne, ubezpieczenie podróży, ubezpieczenie podróżne, ubezpieczenie na wakacje, ubezpieczenie wakacyjne, ubezpieczenie na podróż, polisa turystyczna

Jak nie stracić bagażu?

Pakowanie walizek na podróż nie należy do łatwych zadań, zwłaszcza gdy trzeba spakować kilkuosobową rodzinę. Żeby właściwie sprostać temu zadaniu, powinniśmy zadbać o dwa najważniejsze punkty. Po pierwsze konieczne jest spakowanie wszelkich niezbędnych przedmiotów, których brak byłby wyjątkowo uciążliwy. Po drugie bagaż powinien być spakowany tak, aby miał racjonalny rozmiar, a więc mieścił się w ramach określonych przez przewoźników i nie sprawiał swoimi gabarytami kłopotu podczas przenoszenia. Rzecz niby nieskomplikowana a jednak dość kłopotliwa.

Praca z bagażem nie kończy się na jego poprawnym spakowaniu. Pozostaje jeszcze być czujnym, aby podczas podróży nasz ekwipunek nie uszkodził się, nie zagubił i nie został skradziony. Oto kilka rad, jak właściwie zabezpieczyć się przed takimi sytuacjami:

  • Nowe technologie.

    Możemy zaopatrzyć się w inteligentną walizkę, wyposażoną w sterowany smartfonem zamek z funkcją samoczynnego zabezpieczenia i moduł GPS lub śledzące naklejki z czipami.

  • Znaki szczególne.

    Jeśli bagaż ma charakterystyczny wzór, nietypowy kolor zawsze łatwiej jest go wypatrzeć w tłumie lub opisać na wypadek zagubienia czy kradzieży.

  • Zdjęcie.

    Sfotografowanie walizki oraz jej zawartości zdecydowanie ułatwia identyfikację i poszukiwania.

  • Dokładność.

    Aby zapobiec zagubieniu bagażu na lotnisku, dokładnie przygotuj walizki – pozdejmuj naklejki z poprzednich podróży, które mogłyby wprowadzić w błąd; skontroluj czy kod wydruku z boardingiem jest taki sam, jak na bilecie; zabezpiecz wystające części bagażu, aby nie zaczepiły się na taśmie transportującej.

  • Zostaw namiary.

    Dobrze dołączyć do bagażu karteczkę z numerem telefonu. Jeśli zgubisz bagaż, zwiększasz szanse na to, aby do Ciebie wrócił.

  • Ubezpiecz.

    Warto zabezpieczyć bagaż odpowiednią polisą, zwłaszcza jeśli przewozimy drogi sprzęt elektroniczny czy sportowy, na wypadek kradzieży, zniszczenia i zagubienia. Tutaj duże znaczenie ma właściwie dobrana polisa, bowiem towarzystwa ubezpieczeniowe różnie interpretują definicje zdarzeń i samego bagażu. Może okazać się, że wyszarpnięcie przez złodzieja torby podróżnej z naszej ręki nie będzie objęte ochroną, bowiem w warunkach ubezpieczenia nie znajdzie się opcja rabunku. Może okazać się również, że nasz bagaż jest ubezpieczony ale ochrona nie obejmuje już aparatu fotograficznego, kamery, telefonu lub sprzętu sportowego. Dlatego ważne jest, abyśmy zapoznali się szczegółowo z ogólnymi warunkami ubezpieczenia lub skorzystali z pomocy naszych ekspertów, którzy dostosują ubezpieczenie dokładnie do potrzeb podróżującego.

  • Alternatywny bagaż.

    Rozsądne wydaje się przygotowanie alternatywnego rozwiązania na wypadek zaginięcia czy kradzieży bagażu. Spakowanie do torby podręcznej zapasowej bielizny, kosmetyków w wersji mini, lekarstw, ciepłej bluzy i małego ręcznika nie powinno zająć dużo miejsca a w przypadku, gdy stracimy bagaż, ten zestaw okaże się zbawienny.

A co jeśli jednak stracimy bagaż?

Jeśli mimo staranności i uważności, nasz ekwipunek przepadnie powinniśmy wiedzieć jak poradzić sobie z zaistniałą sytuacją.

Bez ubezpieczenia

Kradzież koniecznie zgłaszajmy na policję. Celowe lub przypadkowe zniszczenie możemy zgłosić na policję lub wyegzekwować od sprawcy pisemne zobowiązanie do zwrotu kosztów. Nie zaszkodzi również wesprzeć się pisemnymi zeznaniami świadków zdarzenia. Miejmy jednak świadomość, że egzekucja odszkodowania od osoby fizycznej w praktyce bywa skomplikowana i czasochłonna, zwłaszcza jeśli szkoda wyrządzona została przez obcokrajowca.

Odpowiedzialność przewoźnika

Jeśli bagaż zaginął u przewoźnika, zgłośmy to jak najprędzej, zachowując wszelkie dowody – bilety, kwity nadania, protokoły. Niektóre linie lotnicze oferują pieniądze na zakup niezbędnych rzeczy lub dostarczają gotowe pakiety. W przypadku gdy bagaż nie odnajdzie się lub przewoźnik zwróci nam bagaż uszkodzony lub otrzymamy swój bagaż z opóźnieniem, mamy prawo dochodzić zwrotu kosztów. W praktyce jednak podróżujący często nie egzekwują swoich praw, ponieważ nie są ich świadomi, co skrzętnie wykorzystują przewoźnicy. Nagminnie spotykamy się z różnymi zastępczymi formami rekompensaty lub brakiem jasnej informacji na temat procedury dochodzenia swoich praw.

Odpowiedzialność biura podróży

Jeśli korzystamy z usług biura podróży powinniśmy wiedzieć, że organizator wycieczki jest odpowiedzialny za nasz bagaż. Górna granica odszkodowania jest jednak stosunkowo niewielka i istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie pokryje kosztów utraconych rzeczy. Zwracajmy także uwagę na zawarte w umowie wykluczenia odpowiedzialności biura. Często zdarza się, że organizatorzy wycieczki stosują tzw. klauzule niedozwolone. Jeśli zatem w umowie z biurem podróży znajdziemy klauzulę wykluczającą odpowiedzialność organizatora wycieczki za bagaż klienta, to jest to praktyka niezgodna z prawem.

Z ubezpieczeniem

W najkorzystniejszej sytuacji jest turysta, który wykupił ubezpieczenie podróżne z opcją ubezpieczenia bagażu. Ubezpieczenie gwarantuje wypłatę świadczenia, bez skomplikowanych procedur czy długich terminów oczekiwania na jego zwrot. Jednak także w przypadku polisy turystycznej istnieją warunki, jakich musimy przestrzegać. Przede wszystkim zorientujmy się, czy wykupiona ochrona jest dla nas wystarczająca i czy mamy pełną wiedzę na temat definicji zdarzeń, na które chcemy się ubezpieczyć. Pamiętajmy, żeby proces zwrotu kosztów był sprawny, stosujmy się do zaleceń umowy ubezpieczeniowej. Gromadźmy dowody i zeznania świadków, a w przypadku kradzieży i rabunku egzekwujmy od miejscowej policji szczegółową notatkę potwierdzającą zdarzenie.

 

NASTĘPNY

ubezpieczenie oc, polisa oc, ubezpieczenie dla rzeczoznawcy majątkowego

Jak zgłosić szkodę z OC rzeczoznawcy majątkowego?

Zgłoszenie szkody z OC rzeczoznawcy majątkowego do zakładu ubezpieczeń powinno nastąpić niezwłocznie od momentu jej wykrycia lub od momentu powzięcia wiedzy o jej powstaniu.

Szkodę można zgłosić w sposób następujący:

  • wypełniając formularz online: zgłoszenie szkody PZU
  • mailowo pod adresem: kontakt@pzu.pl
  • telefonicznie za pośrednictwem infolinii PZU 801 102 102 lub (22) 566 55 55
  • osobiście w wybranym Oddziale PZU

Po zgłoszeniu szkody ubezpieczony otrzymuje jej numer. Następnie kontaktuje się z nim konsultant z PZU, który rozpatruje zgłoszenie oraz wskazuje dokumenty  potrzebne do likwidacji szkody. Co istotne, im szybciej ubezpieczony zgromadzi i dostarczy wskazane dokumenty, tym szybciej możliwe będzie oszacowanie kwoty do wypłaty. W końcowym etapie postępowania ubezpieczyciel informuje o ustalonej kwocie odszkodowania oraz prosi o wybór formy wypłaty świadczenia. Pamiętaj, towarzystwo ubezpieczeniowe ma 30 dni na rozpatrzenie sprawy i wypłatę odszkodowania, pod warunkiem otrzymania kompletu niezbędnych w sprawie dokumentów. Jeżeli dokumentacja nie jest kompletna, ubezpieczyciel formułuje pisemną prośbę o jej uzupełnienie.

Dla rzeczoznawców, którzy dokonali zakupu ubezpieczenia za pośrednictwem naszego systemu online.wpsu, gwarantujemy wsparcie podczas procesu zgłoszenia szkody.

 

NASTĘPNY

nowelizacja ustawy ubezpieczenie oc zawodowe

Odpowiedzialność majątkowa funkcjonariusza – wysokość odszkodowania

Zdarza się, że suma gwarancyjna ubezpieczenia nie pokrywa szkody w całości.

Jednym z pierwszych w Polsce przypadków zastosowania ustawy o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych była sprawa funkcjonariusza starostwa w Ostródzie, pozwanego przez prokuraturę w procesie cywilnym o zapłatę ponad 45 tys. zł odszkodowania z odsetkami za podjęcie w 2011 r. niezgodnej z prawem decyzji budowlanej. Ostatecznie sąd oddalił powództwo prokuratury. Starosta ostródzki zobowiązał jednak, jak czytamy w Gazecie Prawnej, wszystkich podległych pracowników do szczegółowego przestrzegania procedur i ubezpieczenia się od odpowiedzialności cywilnej za błędne decyzje.

Zakres odpowiedzialności majątkowej funkcjonariusza określa ściśle ustawa.

W terminie  14 dni  od  dnia  wypłaty  odszkodowania za szkodę kierownik podmiotu odpowiedzialnego, który wypłacił odszkodowanie albo kierownik jednostki organizacyjnej podmiotu odpowiedzialnego, która wypłaciła odszkodowanie,  składa  do  prokuratora  okręgowego wniosek o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego. W przypadku   stwierdzenia  istnienia  podstaw  do  wytoczenia  przeciwko funkcjonariuszowi  publicznemu  powództwa prokurator przed jego wytoczeniem wzywa na piśmie funkcjonariusza   publicznego do dobrowolnego  spełnienia  świadczenia  w określonym terminie (nie  krótszym  jednak niż  7 dni  od  dnia  otrzymania  wezwania), a po  bezskutecznym  upływie  tego  terminu wytacza powództwo.

Funkcjonariusz publiczny ponosi odpowiedzialność do kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia (obejmuje ono również przysługujące mu uposażenie). Jeżeli dopuścił  się  działania  lub  zaniechania z winy umyślnej,  odpowiada  on  do  wysokości odszkodowania, które nie może przewyższać kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia. Wymiar wynagrodzenia ustala się na dzień działania lub na koniec okresu zaniechania, które spowodował rażące naruszenie prawa. W przypadku  gdy  wynagrodzenie może być określone w różnej wysokości, przyjmuje się wysokość  najwyższą. Jeżeli powyższy sposób ustalenie wynagrodzenia nie jest możliwy, wynagrodzenie przysługujące funkcjonariuszowi publicznemu określa się na dzień stwierdzenia rażącego naruszenia. Jeżeli w tym dniu osobie odpowiedzialnej nie przysługuje już wynagrodzenie, jego wysokość określa się na ostatni dzień, w którym przysługiwało.

Jeżeli   kilku   funkcjonariuszy   publicznych   dopuściło   się   działania   lub zaniechania każdy  z nich ponosi  odpowiedzialność (do kwoty dwunastokrotności miesięcznego wynagrodzenia) stosownie do przyczynienia się do rażącego naruszenia prawa i stopnia winy. Jeżeli nie  jest  możliwe  ustalenie  stopnia  winy  i przyczynienia się poszczególnych funkcjonariuszy publicznych do rażącego naruszenia prawa, odpowiadają  oni w częściach równych. W przypadku winy umyślnej odpowiadają  solidarnie.

Podstawa prawna Ustawa z dnia 20 stycznia 2011r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa.

 

NASTĘPNY

nowelizacja ustawy ubezpieczenie oc zawodowe

Warunki odpowiedzialności majątkowej funkcjonariusza publicznego

Ze względu na zróżnicowanie organów państwowych i innych podmiotów powołanych z mocy prawa lub na podstawie porozumień do rozstrzygania spraw w drodze decyzji administracyjnych, nie istnieje ujednolicony system kontroli pracy urzędników administracji publicznej. Funkcjonujące instrumenty zapobiegania wydawaniu wadliwych decyzji (rodzaje odpowiedzialności, regulowane m.in. przez przepisy Kodeksu cywilnego, Kodeksu pracy, czy zapisy ustawy o służbie cywilnej), wzbogacono na mocy ustawy z 2011 roku o odpowiedzialność majątkową funkcjonariusza publicznego. Jest to odpowiedzialność warunkowa, co oznacza, że aby zaistniała muszą być spełnione jednocześnie trzy przesłanki. Po pierwsze na mocy prawomocnego orzeczenia sądu (wyroku, nakazu zapłaty czy postanowienia) lub na mocy ugody zostało wypłacone przez  podmiot  odpowiedzialny  odszkodowanie  za  szkodę  wyrządzoną  przy wykonywaniu władzy publicznej z rażącym naruszeniem prawa. Po drugie rażące naruszenie  prawa  zostało  spowodowane zawinionym działaniem lub zaniechaniem funkcjonariusza publicznego. Po trzecie rażące naruszenie prawa zostało stwierdzone zgodnie z art. 6 ustawy, określającym katalog sytuacji, które uznać można za rażąco naruszające prawo. Należą do nich:

– wydanie  ostatecznej  decyzji  administracyjnej stwierdzającej nieważność decyzji administracyjnej lub postanowienia, gdy akty te wydano z rażącym naruszeniem prawa;

–   wydanie ostatecznej decyzji stwierdzającej nieważność decyzji lub postanowienia wydanej na podstawie Ordynacji podatkowej, gdy akty te zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa;

–   działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania  przez  organ,  które  zaskarżono,  i  organ  w zakresie swojej właściwości uwzględnił skargę w całości i stwierdził jednocześnie,  że  działanie,  bezczynność  lub  przewlekłe  prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz przekazał skargę sądowi administracyjnemu;

–   sytuacja,  gdy  sąd  administracyjny  wydał  prawomocny  wyrok,  w  którym  stwierdził  nieważność  decyzji  lub  postanowienia w całości lub w części, ze względu na wydanie decyzji lub postanowienia z rażącym naruszeniem prawa;

–    sytuacja,  gdy  sąd administracyjny wydał prawomocny wyrok, w którym stwierdził nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części wydanej na podstawie Ordynacji podatkowej, ze względu na wydanie decyzji lub postanowienia z rażącym naruszeniem prawa;

– sytuacja,  gdy  sprawa  administracyjna nie została załatwiona w określonym terminie lub postępowanie  prowadzone  było  przewlekle  i  strona  postępowania  administracyjnego  wniosła  zażalenie  do  organu  wyższego  stopnia,  a jeżeli nie ma takiego organu, wezwała ten organ do usunięcia naruszenia  prawa.  Organ  wyższego  stopnia  bądź  organ  prowadzący  postępowanie uznały zażalenie za uzasadnione oraz stwierdziły jednocześnie, że niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

– sytuacja, gdy sprawa z zakresu  prawa  podatkowego  nie  została  załatwiona  we właściwym  terminie  lub  we  wskazanym  nowym  terminie  załatwienia  sprawy  i strona postępowania wniosła ponaglenie do organu podatkowego wyższego  stopnia  lub  ministra  właściwego  do  spraw  finansów  publicznych, jeżeli sprawa nie została załatwiona przez dyrektora izby skarbowej  lub  dyrektora  izby  celnej.  Organ  podatkowy  wyższego  stopnia lub minister właściwy do spraw finansów publicznych, uznając ponaglenie za uzasadnione, stwierdzili jednocześnie, że niezałatwienie  sprawy  w  terminie  miało  miejsce  z  rażącym  naruszeniem  prawa;

– uwzględnienie przez sąd skargi na bezczynność  lub  przewlekłe  prowadzenie  postępowania  przez  organy  administracji publicznej wydające decyzje administracyjne, postanowienia w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty oraz postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu  oraz  postanowień,  których  przedmiotem  jest  stanowisko  wierzyciela  w  sprawie  zgłoszonego  zarzutu;

– uwzględnienie  skargi  na  przewlekłe  prowadzenie  postępowania  w  sprawach  z  zakresu  pisemnych  interpretacji  przepisów  prawa  podatkowego  wydawanych  w  indywidualnych  sprawach;

– sytuacja, gdy odwołanie wniesiono w związku z niewydaniem decyzji przez organ rentowy lub  niewydaniem  orzeczenia  przez  wojewódzki  zespół  do  spraw  orzekania o niepełnosprawności;

– w sprawach z zakresu odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony  Konkurencji  i  Konsumentów.

 

Podstawa prawna: Ustawa z dnia 20 stycznia 2011r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa.

Paulina Pawlak (UAM), Marcin Sidor (UAM) Odpowiedzialność majątkowa funkcjonariusza publicznego a ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej urzędnika, Poznań 2017 r. (www.repozytorium.amu.edu.pl)

 

NASTĘPNY